వివాహేతర బంధంవల్ల పుట్టిన పిల్లలకు కూడా తమ తల్లిదండ్రుల ఆస్తిలో వాటా కోరే హక్కు ఉంటుందని సుప్రీంకోర్టు పేర్కొంది. ఈ నిర్ణయం హిందూ మితాక్షర చట్టం (హిందూ వారసత్వ చట్టం) ద్వారా నిర్వహించబడే హిందూ ఉమ్మడి కుటుంబ ఆస్తులకు మాత్రమే వర్తిస్తుంది. 2011లో రేవణసిద్దప్ప వర్సెస్ మల్లికార్జున కేసులో దాఖలైన పిటిషన్‌పై చీఫ్ జస్టిస్ డీవై చంద్రచూడ్ నేతృత్వంలోని త్రిసభ్య ధర్మాసనం ఈ నిర్ణయం తీసుకుంది. చట్టవిరుద్ధమైన వివాహం (వివాహేతర బంధం కూడా) ద్వారా జన్మించిన బిడ్డకు కూడా చెల్లుబాటు అయ్యే వివాహం ద్వారా జన్మించిన బిడ్డకు వారి తల్లిదండ్రులు సంపాదించిన ఆస్తిపై అదే హక్కు ఉందని ధర్మాసనం పేర్కొంది. అదే సమయంలో కుమార్తెలు కూడా ఆస్తి హక్కులో వాటాదారులే. హిందూ వివాహ చట్టం 1955లోని సెక్షన్ 16(3)ని బెంచ్ ఉదహరించింది. వివాహేతర బంధం లేదా చెల్లని వివాహంలో స్త్రీ-పురుషులు భార్యాభర్తల హోదాను పొందలేరు. ఈ రెండు సందర్భాల్లో వారి బంధం గురించి బయటికి తెలియదు. వివాహం అయినా అది ఉనికిలోకి రాదు. సెక్షన్ 16(3) ప్రకారం, అటువంటి పిల్లలు వారి తల్లిదండ్రుల ఆస్తిని మాత్రమే వారసత్వంగా పొందుతారు. ఇతర కోపార్సెనరీ షేర్లపై హక్కు ఉండదు. చెల్లుబాటు అయ్యే వివాహం చట్టంలో అమలు చేయబడదు లేదా చట్టవిరుద్ధం, డిక్రీ ద్వారా రద్దు చేయబడాలి. 2011లో వేసిన పిటిషన్‌పై సుప్రీంకోర్టు ఈ నిర్ణయం తీసుకుంది. ఆ సమయంలో, న్యాయమూర్తులు (రిటైర్డ్) జీఎస్ సింఘ్వీ, ఏకే గంగూలీలతో కూడిన డివిజన్ బెంచ్ తన తీర్పులో చట్టవిరుద్ధ వివాహంలో, వివాహేతర బంధంలో బిడ్డ పుట్టడాన్ని తల్లిదండ్రుల సంబంధంతో సంబంధం లేకుండా చూడాలని పేర్కొంది. ఆ పిల్లవాడు అమాయకుడని, చట్టబద్ధమైన వివాహం నుంచి పుట్టిన బిడ్డకు ఇవ్వబడిన అన్ని హక్కులకు వారు అర్హులని పేర్కొన్నారు.
